02 vrijdag10 november

De avond is gevallen. Bijna letterlijk. In nog geen half uur. De krekels hebben het overgenomen van de auto's op de Brikama Highway, hier vlakbij.
Ik kwam weliswaar met licht thuis, maar er is steeds zoveel te regelen bij aankomst - ramen van slot en opendoen, horren erin, fietsen naarbinnen, ijs in de koelkast en zo nog wat dingen - dat ik in het donker naar de put liep om water voor de planten te halen.
"Tenaka, this is not good" .
Oumi waarschuwt me voor de 'devils' in en rond de put die in het donker kunnen toeslaan. Variërend van een gedwongen huwelijk tot verkrachting. Ik steek mijn blote witte armen naar voren.
"No no, I am a toubab. They do not want to touch me" zeg ik lachend.
Maar als ik na vier keer emmers omhoog trekken in het donker aanstalten maak voor de vijfde, wordt het Oumi teveel.
"Tenaka, stop now! It is not good!"
Ok ok.. komt goed uit want ik wil die rare borrel drinken. Raar omdat ik een rest ijs in een kopje geflikkerd heb met daarop een scheut Baileys uit de taxfreeshop. Je verzint hier maar wat. Soms een lauw biertje of domweg niks.
Vandaag heb ik Malang zijn eerste zwemles gegeven.
" Bend, wide , close, Boem!"
Liggend in een zwembandje moet hij zijn hielen naar zijn billen brengen , zijn benen vervolgens wijd openen en met een Boem! weer sluiten. Ik heb niet voor niets jaren moslimmeisjes zwemles gegeven. En zo gaan we dat elke vrijdag doen in het zwembadje van Project Lodge. We nemen er een lunch en een drankje en Hop! het water in. Onderwijl kan mijn tablet de krant downloaden en probeer ik nog enigszins bij te blijven.
Nieuwste mode is om te fietsen in plaats van continue de jeep te pakken. Het zand is mul en lastig maar als je flink aan de kant blijft is het wel te doen.
Voor alle activiteiten geldt: de houdbaarheidsdatum is niet gegarandeerd. Ik kan plannen wat ik wil, maar ben niet verbaasd als er in de toekomst weinig van mijn voornemen terecht komt. 'No problem' is het devies hier. Ik pas me aan. En dat scheelt een hoop. ;-)