Het is donker en doodstil op de cicaden na. Het zoemt gestaag om me heen op de compound. De avond is voor mij alleen. Rust. De poezen hebben hun verse bonkavis met brood gehad. Malang een broodje met de laatste jam en een beker melk. Ik heb geprobeerd een stukje brood met een puntje smeerkaas naarbinnen te werken, maar ik ben te moe. Normaal lezen we nog een boekje, maar zelfs Malang begrijpt dat het er vandaag niet in zit.
"Tin, you dont need to read a book hoor!" Lief van hem. Snel nog wat zeep en plonzen water over zijn hete lijfje en dan heerlijk schoon naar bed. Hij nestelt zich met zijn nieuwe 'baby'. Een knuffeltje zo klein dat hij het tegen zijn wang kan houden. Samen zingen we het slaapliedje en direct is hij vertrokken.
Rust na weer eens een lange dag. Vanochtend de moed maar weer eens bij mekaar geraapt om met Liberty en Sally naar de dierenarts te gaan. Een poging vorige week mislukte jammerlijk. Na vier uur proberen hem te vangen gaf ik het op. Vandaag was er nog steeds geen touw om hem mee te vangen. Wel zag ik Lamin staan met zijn sterke handen. Geheel volgens Gambiaanse regels gaf ik hem de opdracht Liberty op te tillen en in de jeep te zetten. Tot mijn verbazing was hij niet bang voor de hond en deed zoals hem gevraagd werd. Ik pakte de loodzware Sally op en kwakte de achterdeur dicht. Zo. Die zit. En nu? Plannen om naar de container te rijden om mijn vier banden op te halen zou ik kunnen combineren. Past dat allemaal wel? Natuurlijk. Kwestie van persen.
"Please Lamin come with me because of Liberty"
Lamin keek wat moeilijk omdat hij om drie uur thuis moest zijn om naar zijn werk te gaan. Mijn horloge gaf twaalf uur aan. Wat krap om te combineren met de banden maar het proberen waard. Liever een keer honderd dertig kilometer in de bloedhitte rijden dan twee keer.
De dierenarts was snel gepiept. Onder de parasieten kregen ze daarvoor injectie en een pil die ik vrijdag moet geven. Rabies injectie voor Liberty en kom maar op met je 2000 dalasis. Aan Lamin leg ik uit dat beesten nu eenmaal geen job kunnen zoeken en dat ze afhankelijk van mensen zijn. Hij knikt, maar kijkt moeilijk.
"What is your salary in a month?" vraag ik hem.
"Two thousand five hundred".
Ik snap wel dat ze niet begrijpen dat ik zoveel geld aan twee honden uitgeef.
We racen naar de container en laden de banden in. inmiddels sterf ik van honger en dorst en stop bij een tankstation.
"One cold water and a chakry (soort yoghurt met couscous) for me. You choose your own drink" en ik geef hem honderd dalasis. Hij komt terug met de spullen en ik val direct aan op de chakry. Onderwijl start ik de jeep want geen tijd te verliezen. Om de straat over te steken geef ik het bekertje even aan Lamin. Als ik de boel onder controle heb denk ik het bekertje verder te legen. Mis! Lamin heeft het doodleuk opgegeten. Ik ben stom verbaasd.
"You only had to hold it for me!" roep ik oprecht geschokt. Er zit niets anders op dan mijn maag met koud water te vullen.
Op de seconde af arriveren we om drie uur op zijn compound. Hij rent de jeep uit om zijn uniform aan te trekken. Ik heb buikpijn van het keihard sjezen in de hitte. Thuis gooi ik een emmer water over mijn lijf en ga plat op het bed in de kamer. Deuren en ramen dicht om de hitte buiten te houden. Om half zes schrik ik wakker. Veel te laat om alle planten nog water te kunnen geven. Ik sjouw twee emmers tegelijk rond en hou het halverwege de bananagarden - een twintigtal emmers verder - voor gezien. Morgenochtend zijn jullie de eerste, mompel ik en sjok terug naar de Roundhut.
Bounty,die kleding voor me verkoopt komt het verdiende geld afleveren. En neemt weer een zoveelste doos mee op zijn fiets.
Het is afgelopen met alleen maar uitdelen en voor Sinterklaas spelen. Ze krijgen evengoed nog genoeg van me. De piepkleine opbrengst is toch goed voor de honden. En de Gambianen zijn dolblij met nette kleding uit Europa. Voor Bounty is het een baantje. Hij heeft met zijn 37 jaar toch vijf kids te voeden.
Het to-do lijstje wordt langzaam korter. Maar er blijft nog genoeg over. De smokeless kitchen bijvoorbeeld die ik me als doel gesteld heb. Daarover later meer. Nu moet ik echt gaan liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten