10

Huishouden is nooit mijn sterkste kant geweest. Rotzooi maken wel. Geen handige combinatie.
We lopen in en uit en nemen zand, klei en modder mee naarbinnen. Tel daarbij op alle andere afval van groenten, fruit, vis ( schubben, staarten en afgekloven kieuwen) en nu ook afgekloven botten van de hond, en het plaatje is meer dan compleet.
Ik keek om me heen toen ik terugkwam van de was wegbrengen. Waar in godsnaam te beginnen? De emmers, koelboxen, water jerrycans, schoenen en eetbakjes van de dieren maken het vegen en dweilen er niet aangenamer op. Toch maar begonnen in een klein hoekje. Dan het volgende hoekje. Kortom, twee uur later heb ik de Palo ( huiskamer inclusief keuken) redelijk onder controle.
Ik ben moe. Van weken water sjouwen. Voor planten buiten, voor badwater binnen. Sinds ik mijn linkerhand danig bezeerd heb is water trekken bij de put er niet meer bij. Af en toe vraag ik Isa aan de overkant of ze me twee emmers wil brengen. De tuinman doet de giga klus van buiten water geven.
En zo had ik gisteren bij aankomst gewoon tijd om de afwas te doen en en heerlijke salade te maken voor het avondeten. Malang stempelde er ondertussen heerlijk op los met zijn nieuwe aanwinsten: de stempels die ik in Amsterdam op een cursus bij Gertie Jaquet had gemaakt.
Als de tuinman zijn job blijft doen - elke dag haal ik opgelucht adem als hij weer komt, wel na meteen al een salarisverhoging ;-) - en geef hem koffie. Absoluut bijzonder hier.
Langzaam kan mijn lijf wat bijkomen hoop ik, zodat ik meer en meer Malang kan helpen bij schilderen en knutselen, zijn grote hobby. Zonder mijn uitleg wordt het vaak een bende. Gisteren gaf ik hem een vrijwel droog sponsje om de stempels mee af te vegen als hij van kleur wil wisselen. Zijn logica: een spons wil water. Dus nam hij een kop water en in een Mum van een tijd lag de hele tafel vol, inclusief zijn papier. Gelukkig leert hij snel.
Op weg naar huis gisteren na een te lange dag met de jeep en de hond overal naartoe, genoot ik voor het eerst weer van de weg naar huis. Aan weerszijden van de asfaltweg Bush met hoge palmbomen en kleine veldjes die later in het jaar vol met rijst zullen staan.
Genieten. Dat vergat ik nog wel eens de laatste tijd. Sloven is zonde van mijn tijd hier. Maar het komt goed! Al is het niet van vandaag op morgen.